| Çok Okunanlar |
 |
| Çok Yorumlananlar |
|
| İstatistikler |
 |
Aktif |
: 1 |
 |
Dün |
: 163 |
|
|
Bugün |
: 20 |
 |
Top.Tekil |
: 48646 |
|
|
Top.Çoğul |
: 585960 |
|
|
 |
Sezin Öney
SASDDS@SDSD.NET |
|
YAŞLI GENÇLER
|
Türkiye, özellikle 2000’lerden itibaren ekonomik ve sosyal gücü ile bir
bölge gücü, hatta dünyanın ilgisini çeker bir ülke haline geldi. Ancak
siyasi zihniyet yapısı, 150 yıl gerilerde bir yerde çakılı kalmış gibi.
Geçen hafta ABD Başkanı Barack Obama’nın ziyareti sırasında
İstanbul’da gençlerle biraraya geldiği program ve ertesinde üniversite
öğrencilerinin bu ziyareti tartıştığı televizyon programlarındaki
muhafazakârlık düzeyi düşündürücüydü. Obama’nın gençlerle yaptığı
zirvedeki soruların büyük çoğunluğu, Kuzey Irak’a topyekûn kara
çıkartması yapılmasının ciddi ciddi tartışıldığı 2007 bahar-yaz
sezonunda medyayı sarmaşık gibi saran ‘stratejist’ ve aşırı milliyetçi
duyarlılıklar sergileyen emekli diplomatların da sorabileceği tondaydı.
19. yüzyıl siyasi zihniyeti, o dönem muhafazakârlığının
şüpheci- reaksiyoner- bağnaz- saldırgan- komplo teorilerine âşık
özellikler taşıyan dikenli tavrı, Türkiye’nin Boğaziçi gibi en
kalburüstü üniversitelerinin öğrencilerinin katıldığı tartışma
programlarından da ekranlara yansıdı.
Öğrenciler, genellikle
“beyaz bir zenci olan” Obama’nın kendi ülkesinin çıkarları için
Türkiye’ye geldiğini, “sistem” tarafından iktidara taşınmış bir piyon
olduğunu, Türkiye’nin AB ve ABD tarafından bölünmeye çalışıldığını,
özetle dünya ve Türkiye’nin başına gelen her felakete bu ikilinin sebep
olduğunu öne süren konuşmalar yapıyordu. Araya biraz, ele geçirilmeye
çalışan bor mineralleri, dünyanın kaderini elinde tutan haris ve zalim
şirketler gibi fantastik ayrıntılar da eklenince aslında ABD siyaseti,
Türkiye-ABD ilişkileri ve Obama’nın politik kimliğini analiz etmek, pek
de mümkün olamadı.
Abbas Güçlü’nün Genç Bakış programına
katılan değerli hocam Soli Özel’in konuya son derece hâkim şekilde
kusursuz bilgiye dayanan sağlam analizleri ve İlter Türkmen’in aynı
mekândaki gençlere tezat, şakacı ve iyimser tutumuyla renklenen bazı
konuşmalar dışında tabii...
Genç Bakış, Siyaset Meydanı gibi Obama ziyaretini tartışan programlara katılan kimi gençlerin sözleri, 1870’ler, 1880’lerin Viyana’sında bir turnverein yani bir yandan jimnastik yapılarak vücudun kuvvetlendirildiği, öte yandan da düşman kuvvetlere karşı “yurtseverlik”, Deutschheit (Almanlık) duygularının geliştirildiği gençlik kulüplerinden çıkmış gibiydi.
Avusturya-Macaristan
İmparatorluğu’nun merkezinde, o dönemlerde orta sınıflardan öğrenciler
ve akademisyenleri mıknatıs gibi çeken milliyetçi bir akım doğmuştu.
Örneğin, kariyerine liberal görüşlerle başlayıp, ömrünü aşırı sağcı bir
milliyetçi olarak tamamlayan siyasetçi Georg Heinrich Schönerer’in
halkçı dayanışma, milli değerler ve otoriterlik dışındaki her şeye
“anti” duruşu orta ve alt sınıflardaki Viyanalıların genelinde büyük
destek kazanmıştı. İsmine soyluluk belirten “von” ve şövalye anlamına
gelen “Ritter” lakaplarını ekleyen, demiryolları inşasından zenginleşen
bir aileden gelen Schönerer, elit sınıfların süregelen
muhafazakârlığını toplumun geniş kitlelerine taşıyan bir rol
üstlenmişti. Schönerer daha sonraları, Hitler’in de ilham kaynağı
olacak politikacılardandı.
19. yüzyıl Viyana’sında Yahudi
düşmanlığı başta olmak üzere Slav nefreti, Katoliklik alerjisi,
modernleşmeye ve modern hayatın getirdiği hızlı değişim, şiddetli
altüst oluşa karşı geliştirilen bir tepkiydi. Çeşitli sebeplerle
modernleşmeye daha açık bir yapısı olan Yahudi gruplar içinden
zenginleşerek, modern kültürün destekçiliği ve öncülüğünü yapanlar
liberal düşünceleri nedeniyle Schönerer gibi politikacıların
hedefindeydi. Bir yandan, Alman kültürünün özüne dönmek özlemi
duyuluyor, diğer yandan da geri kalmışlık duygusu, Batı Avrupa’ya
duyulan haset ve kızgınlıkla ifade buluyordu.
Modernleşmenin
sarsıcı etkisi, üst, orta ve alt sınıflarda değişime karşı korku, öfke
ve endişe duyanları, liberal düşünceyi hedef alan nefrette
birleştiriyordu. İçe kapanma, komplo teorilerine duyulan zaaf ve
obsesif tutku, iç ve dış ‘düşmanlara’ karşı milli şuurla tepki duyma,
19. yüzyılda Viyana’nın neredeyse üçte ikilik bir kısmının siyasi
düşüncelerine damgasını vuruyordu. Tarihçi Léon Poliakov’un deyişiyle,
20. yüzyılın eşiğindeki Viyana’da Yahudi düşmanı ve milliyetçi söyleme
prim vermeden oy toplamak mümkün değildi.
1897-1910’da Viyana
belediye başkanlığını yapan Karl Lueger’in daha yumuşak tondaki, bu
nedenle de daha yaygın ve etkin bir niteliği olan Yahudi düşmanlığı, o
dönemin siyasi bağnazlığını mükemmel biçimde yansıtmaktaydı. Lueger’in,
“Kimin Yahudi olduğuna ben karar veririm” diyerek dışa vurduğu bu
düşünce, ideolojik bir tutarlılık içinde değildi.
Günümüz
Türkiye’sinde, sonunda Avusturya-Macaristan’ı parçalayan aynı zihniyet,
anti-Amerikan, anti-Avrupa, anti-Kürt ve temelinde anti-liberal
izdüşümlerle kendini gösteriyor. O dönem, şipşak basılan el ilanları ve
popüler gazetelerde yayınlanan, basit dille yazılmış, akılda kalıcı
yalan dolanlarla dolu mütecaviz makalelerin yaygınlaştırdığı
düşünceler, şimdi de internet üzerinden milyonlara yayılıyor.
İlter
Türkmen’in söylediği gibi, bu düşünce yapısıyla, Türkiye değil Avrupa
Birliği ve Obama’nın çizdiği model ülke vizyonuna doğru, mümkün olsa
Orta Asya’ya doğru gidecek. |
|
|
|
|
Yaşlı gençler
